ne zaman bir çocuk resim çizmeye kalksa yüzüme gözüme bulaþýr bütün renkleri ve sonra olduðu yerde emeklemeye baþlar hiç yoktan inatçý bir adam
çocuk diyorum çocuk sana düþlerin hala bilyelerin gibi renk renk mi yoksa sende her yetiþkin gibi hala masallarla mý uyutuluyorsun bak mesela ben çocukken gökkuþaðýna yaslardým baþýmý hemen hemen her gece
çocuk diyorum çocuk sana bak sen büyüdün, elin ekmekte tutuyor üstelik artýk n’olursun düþme artýk böyle olmadýk hayallere bak herkes gibi sende deðiþiyorsun bak herkesi nasýl deðiþtiriyorsa þu hayat denen karmaþa
çocuðum dizlerinde uyutur musun beni bak büyük yorulmuþum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.