Hayal
Hýzlý ve soðuk rüzgarý
Tutuþturup en tepesine bir daðýn
Islýkladý göðün güzelliklerini
Yýldýz denizlerine açýlarak sözü
Bir düðme gibi ilikledi
Iþýklarý sevinçli kapýlardan
Geçti gönül saraylarýna
Umutlarýnýn hizasýna geldiðinde
Devasa bir hayalin iflahýný sökerek
Þuh bir duayla
Koydu baþýný secdeye
Ýyilik kavgalý diline
Yürek menzilli sözcükleri sürdüðünde
Ölmeyi göze almýþtý aklý
Bu yüzden soðuk bir þarkýyla
Baþladý güne
Ve soðuk kendini haklayan
Bu terennümle sustu
Gösteriþi seven çiçekler gibiydi
Iþýl ýþýl cývýl cývýl
Sazende bülbüllere nazýný çektirirken
Gözlerini gömdüðü bu manzaranýn
Mütevazi bir yerinde durmuþ
Titrek alevli mumun hýþmýna uðramamak için
Sesini yenileyerek suskunluðunu böldü
Körebe oynayan çocukluðundan
Aþina bir yordamla elledi zamaný
Ömrüne kattýðý bir kazaným gibi
Baðýþlayarak dünü
Sokaðýn sýð bir yerinde
Binip gittiði kaba saba dolmuþlarýn
Ýçinde hapsolan vakitlerini
Süssüz bakýþlarýn parmaklýklarýndan
Çekip alacak yýldýzlanan ýþýklara dokunduðunda
Þöyle diyecekti
“iþte böyle olur
Hayali olanýn dünya hevesi”