Ay ikiye bölündü, sen karþýmda dururken, Hýzlandý kan akýþým, kalbim küt küt atarken. Yüce Allah görmüþtü, kullarýný korurken, Çizik attýn kalbime, günlerden bir salýydý, O öptüðüm dudaklar, inan anzer balýydý…
Aynalara yansýrken, düzgün çýktý sývasý, Gözyaþýnýn debisi, hep doluydu kovasý, Elmas baðla sarýldý, aþkýn sýcak yuvasý, Dallarýna kuþ kondu, bu yeþeren çalýydý, Ellerinden tuttuðum, bu kaçýncý yýlýydý…
Feyyazdýr o yüreðin, çok temizdir özünde, Sürüklendim boþlukta, demlenmiþtim közünde, Sinyalini verirken, bir numara gözünde, Uçup geldin dünyama, getiren bir halýydý, Ýlk kez gördüðüm o yer, bir muhteþem yalýydý…
Fani dünya çok kýsa, hep yanýnda olayým, Üþümesin nefesim, gül kokunla dolayým, Güzergâhým gözlerin, sen olmazsan solayým, Bir tutkuydu her zaman, tüm renklerin alýydý, Ýþlenmemiþ cevherim, bu kalemin malýydý…
Filizlenmiþ mutluluk, ahenk kurmuþ vezinden, Bu sihirli atmosfer, etkilenmiþ tezinden, Þimdi kalpler misafir, gidiyorum izinden, Her sevdanýn halkasý, elinde gül dalýydý, Bizi bunca bekleten, bir papatya falýydý…
H.Hakan KURTARAN 27.12.2011-AYDIN Sosyal Medyada Paylaşın:
HakanKurtaran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.