Yüreğimde Bir Kara Delik

Yüreðimde huysuz bir karadelik
Uyanýyor süreli mutluluk uykusundan
Neye aðlarsam yutuyor- Neye aðlarsam yutuyor
Bitmemiþ cümlelerimi soðuruyor
Ne zaman koþsam içine çekiyor her þeyi
Baþka bir zamana savuruyor midesindekileri
Baþka bir yaþanmýþlýða atýyor hazmettiklerini

Yüreðimde hýrçýn karadelik
Neyi duysam saðýrlaþtýrýyor
Neyi görsem körleþtiriyor
Dokunduðum her þeyi çeviriyor hüzne
Geçmiþimi daha da geçmiþe itekliyor
Öyle arsýz bir delik
Kara kara bir delik
Delik deþik delilik


Kapkara bir delik bu yüreðimi týrmalayan
Kapkara harfler damlatýyor dilimin üstüne
Felçli cümleler kusuyorum sayfalara
Bana ait olmayan sancýlarýn kölesi gibiyim
Her yaným trajedi kesiði
Sadece ezberlerim kaldý
Onlar da sýrtýma dikiþli


Öyle çýlgýn bir delik bu dibi kara
Her yerim simsiyah balçýkta
Ýçime içimde katlanýyorum
Mutsuz bir origami gibi
Nefsim bir ýrmaðýn gölgesinde kayboluyor
Takatimse çoktan öldü
Kendi kazdýðým ayrýntýlarýmda


Öyle simsiyah bir boþluktayým iþte
Yüreðimin ýþýk görmeyen evreninde
Sözcükleri siyahýmla dokurken yaþadým bunlarý
Bir varmýþ bir yokmuþ defterimden artýklardý
Öyle aðýr kanamalý bir yolculuktu
Her buhranýmda beni kendi zanneden
Benim ikiz karadeliðim
Benim gözü kara
kapkara deliðim
gözü kara deliliðim…

Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın: