SEN GİDİNCE

Sen gidince bu þehir küstü bana...
Konuþmuyor artýk benimle.
Çocuklarda oynamýyor eskisi gibi,
Bomboþ kaldý bu sokaklar,
Bu mahallem.
Eskiden kuþ konardý penceremin altýna...
Kanat çýrpardý,
Sesini alýrdý her sabah cam açtýðýnda.
Sen gidince o da gitti..! !
Yok artýk.
Yok..
Gelmiyor þimdi.
Sen gidince her þey bitti burada.! ?
Ömür bitti,
Yaþam bitti.
Ölümü tadýyorum her akþamýn güneþ batýþýnda.
Her gece bir kaðbus gibi kaçýyor uykularým gece yarýsýnda.
Ve güneþin doðmasýný bekliyorum yüreðimin acýsýna..!
Aksine yaðmur yaðýyor,
Þimþekler çarpýyor,
Yýldýrýmlar düþüyor senin yokluðunda,!
Ve korkuyorum...
Korkuyorum sensiz bu sokakta...
Sen gidince ölüm kokuyor sehrin ortasýnda,
Ulumezar da,
Karþý kayalardfa,
Çiçekler soluyor,
Güller kuruyor ilkbahar ayýnda..! ? ?
Güller hiç kururmu..?
Çiçekler solarmý ilkbahar da..?
Soluyor iþte,
Kuruyor.
Kuruyor sensiz bu sokakta.

Sen gidince yýlýldý bu þehir..! ! ?
Yýkýldý her yaným.
Bende yýlýldým dimdik ayaktayken,! ?
Herkes yýkýldý...
Dünyam yýkýldý benim.
Hani beraber gezdiðimiz metropol reyonlarý..? ?
Hani el ele dolaþtýðýmýz.mahallemin köþe baþlarý..?
Hani..? ?
Hani o göz göze geldiðimiz seevdalým resteurantý.?
Hepsi yýkýldý.
Kýrýldý.
Bir cam gibi daðýldý caddenin ortasýna.
Bir caann gibi ezildi..! ! ?
Kaldýrýmlar kenarýnda.
Sen gidince her þey yýkýldý burada.
Ömür yýkýldý.
Hayat yýkýldý.
Yaþamanýnda anlamý kalmadý burada
Yaþamanýn anlamý yok...
Senin yokluðunda..! ?
Ve ölümü görüyorum mezarýmýn baþýnda.
Dedimya..! !
Ölümü görüyorum bir adým kalan hayatýmýn sonunda,
Ulumezar da,
Karþý kayalarda,
Þehrin,,!
Bu þehrin,!
Tam,!
Tam ortasýnda.
Ortasýnda.


Ýhsan Taþdelen




Sosyal Medyada Paylaşın: