Bazen Korkularla Yüzleşmeli İnsan

(büyüyemiyorum bayým
hala bir kapýnýn arkasýna saklanýp korkak gözlerle daire kapýsýna bakýyorum
bazen bakýþlarýmý yere eðiyorum
ama kulaðým nöbette kapýnýn açýlýp kapanma sesine
kimi sevsem gitti baþka bir aþk uðruna
... çarparak kapýlarý
belki bu yüzden marazlýydým
açýktý bir pencere hep odamda
belli ki cereyana maruz kalmaktan bu kalp aðrýlarý
ne çok düþler sarkýttým birbirine baðladýðým çarþaflardan
kaçýn gidin kurtulun
benimle ölmeyin diye
þimdi biliyorum ki onlar mutlu bir yerlerde
fakat ben büyüyemiyorum bayým
korkular kotarmaktan

sahip olduðum tek þey aslýnda yalnýzlýðým
ya o da bir gün kapýyý çarparak giderse
ya giderse....giderse...)




....

Paravan yaptým ruhumu ay’a
Þimdi Ýstanbul’un neresinden bakarsan bak
Beni göreceksin
Kirece kesmiþ tenimin ayazýnda üþüyeceksin
Þimdi ölümü anlat giderayak
Bir martýnýn gözlerinden Pierre Loti’yi
Rahibe Hero’nun mateminden kýz kulesini
Leandros’un son nefesinden boðazýn hýrçýnlýðýný
Pera palasýn sokaðýndan utangaç göz altý bakýþmalarýmýzý
Þehrin tüm duraklarýndan
Umutlarý boþ otobüslerle nasýl uðurladýðýmýzý
Susma anlat hadi
Anlat ki; matemin rengini seçeyim
Ölgün tenimi giydireyim




Þimdi bir keþiþ, kentin en yüksek kilisesinde
Elinde çanýn ipi
Asýlýyor insafsýzca
Kulaðýmda alaylý gülüþleri



Ýnan ki;
Ýçsek Marmara’nýn suyunu kana/kana
Bulutlarý öpsek dahi
Yaðmurlarý günah kokan tenimizi aklamaz



Deðil mi ki biz avuçlarýmýzdan çýð yangýnýný býrakýp
Bu þehri yaktýk
Bu saatten sonra bir ihtimal de çok zor
Zira hiç bir aþk
Bozuk sicilimizi kendine yakýþtýramaz
Anlayacaðýn
Artýk bu þehir ikimizi de b/arýndýrmaz



-Her masal kendi yazarýndan sorumludur
Bu cümle sana ait sevgili
Her hüzün kendi gölgesine düþüyorsa eðer
Sýyýrýp atýyorum kendimi
Masal bitti...




de_soulmate
ikibindokuz&ikibinonbir

Sosyal Medyada Paylaşın: