Bugün babalar günüymüþ baba! Senin yokluðundan sonra, önemi yok oldu bir anda. Kýskanýr oldum baba! Parkta babasýyla oynayan, þakalaþan; Sýnav heyecanýný, Yaþama dair elem ya da haz ne varsa paylaþan, Tüm babasý olan çocuklara düþman oldum bugün.
Bugün babalar günüymüþ baba! Sen yoksun ki yanýmda, Kuru topraðýn baþýnda, Aðlamak düþer yine baba. Kime sarýlayým güvenle, Kime güvensem hançerler arkamdan. Sen yoksun ki yanýmda.
Çaresizlik boyun büktürür yokluðunda. Sokaklara çýkmak istemem bugün, Ne zaman, bir baba evlat görsem el ele, Kaçmak isterim, yalnýzlýðýma. Seninle olan zamanlarýma, Anýlarýma.
Sen yoksun iþte baba! Býraktýn beni sana ihtiyacým olduðu anda. Býrakmayý gönlün arzulamasa da, Sessizce vedalaþtýn iþte o anda. Aðlamak geceleri yokluðunda. Ana sýcaklýðýyla teselli bulmak, Baba diye seslenmek bir hayâl olsa da.. Razýyým ilâhi kurala. Bir can kafesinde çýrpýnmakta þimdi, Özlem rüzgârlarýyla savrulmakta. Gittiðin seferin dönüþü olmasa da , Bugün bir sürpriz yap, Gel yanýma baba!
Bugün babalar günüymüþ baba! Bana ne fayda! Sen yoksun ki artýk yanýmda, Yüreðim çýrpýnýþta, Vuslatta! Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe_rose Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.