Yarab bu ne ihtiþam, maviyi yaptýn tavan? Güneþten taç takmýþ can, yürüyor mavi zaman… Gölgesi vurdu suya, seyrettim hayran, hayran! Raks ediyor her nesne, naðmeleriyle her an.
Büklüm büklümdü zülüf, sonsuzluða davet var, Mavi þala bürünmüþ, göz kýrpýyor bulutlar. Devamlý seher vakti, sabýrsýz uçan kuþlar, Sonsuzlukta dönerek, hu der maviye koþar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafiye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.