VUSLATA HASRET DÜŞERKEN
Titredi eller,
Koptu feryat gönülde,
Vazgeçti sevda seferinden,
Bir yürek burkuldu derinden,
Vuslata hasret düþerken...
Canlandý fersiz gözlerde yaþanan her þey,
Týkandý boðazda nefes,
Düþtü elden bir gül vaktinden erken,
Bir yürek burkuldu derinden,
Vuslata hasret düþerken...
Tutmadý ayaklar, kalmadý takat,
Çöktü bir kara bulut maviden,
Döküldü yaþ gözlerden sen giderken,
Bir yürek burkuldu derinden,
Vuslata hasret düþerken...
Çöktü derin sessizlik,
Ruh küstü çevresinden,
Gittin sen gamlar üst üste binerken,
Bir yürek burkuldu derinden,
Vuslata hasret düþerken...
Dondu vücut, soldu sima,
Sevdanýn çilesinden,
Uçtu masum kelebek umut penceresinden,
Bir yürek burkuldu derinden,
Vuslata hasret düþerken...
Gani DADAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.