Rüzgârýn
Döþ döven türküsüne
Karýþan
Çöplük martýlarýnýn
Çýðlýðý
Yankýlandý kulaklarýnda
Üþüdü
Bulvar ayazýna yenikti
Teni
O yüzden
Daha bir derin çekti
Tiner kokusunu
Çünkü
O
Unutulandý
Oysa
Daha aðýrdý
Kentin
Bir ucundan
Diðer ucuna giden
Ankara’nýn
Ýs kokusu
Hissetmedi
Uyumak istiyordu
Uyumak
Ve
Hiç uyanmamak
Sarýlýp
Kabanýndaki
Utancýmýzýn yýrtýklarýna
Uzandý
Sakarya sokaðýnýn en ücra bankýnda
Kapandý gözleri
Sabahýn hayrýnda
Gök griye döndü
Ýlk kar düþtü üstüne
O
Ýse
Uyanamadý
Bir daha
Telaþlý yaþam savaþçýlarý
Geçti
Donan teninin
Yanýndan
Ama
Kimse fark etmedi
Bir
Eksilen olduðunu
Yaþamdan
Kar’ý düþündü
Yalnýzca
Koruganlý sýcak yaþamlar
Çünkü
Onlara
Ölüm deðildi
Kar
Ankara’nýn yüzüne deðen en güzel düþtü
Taylan KOÇ