Sancın Şah Damarımda

sallapati kýr kokularýndan gelirken
yaðmur korkularýna yakalandý umarsýzlýk
oysa adýmlarým öyle vefalý ki sana ve kendime
soluksuz yürüdüðümsün uyanmasýz rüyalarda da

seni düþlemek
yeni bir dünya yaratmaktýr özlemeye
ve her an
ayrýlýða yeni bir isim bulmaktýr
kalbimin sýrf seni sevmek için çarpýþý
eskiyen sonsuzluktu...
bana yeni bir sonsuzluk yarat
ölürken tut ellerimi...

sancýn þahdamarýmda
gözlerinin kapalý haline
kördüðümlü bir öðlen sonu
çatýlar üþüyordu
ara sokaklarda donarken zaman
aðaç serserisi serçeler mi susmuþtu
ansýzýn beliren bir gölgeyi
sen mi sanmýþtým
ve sana son bakýþýmdan sonra
açmam bir daha gözlerimi
kýyamam gözlerime yayýlan varlýðýna...

saygýn mevsimlerdi seni beklemek
sokak çocuklarýnýn kavuþmalar takvimi
dallarý akþama batmýþ aðaçlar kadar serin
yýllarý kurak tozlu bir kasaba mahçupluðu
seni beklemek zamanýn sonunu iple çekmekti
ve artýk akþamlar yýldýzlý
saçlarým bozkýr yaldýzlý
geceler mecazlý ya da mecassýz
karlý
ipler elimde kaldý...





kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: