Rüzgar esiyor bak Sesi yasaklanmýþ ezgiler gibi, Saçlarýmýn arasýndan kayýp gidiyor, Ellerinin dokunuþunu anýmsatýyor, Þimdi daha bir kuvvetli esiyor.
Yollardan kalkan kum taneleri vuruyor gözlerime, Gözlerim yanýyor ama ilk deðil ki bu Gözler alýþkýn, yürek alýþkýn...
Sokaðýn yanýnda bir duvar, Üzerinde parmaklýklar... Mahkum deðil miyiz zaten? Oda yabancý deðil artýk. Ufukta ise güneþi karartan bulutlar, Bitmeyecek biliyorum, Baþlangýcý olmamýþ bir hayatýn sonu da olmaz.
Biliyorum, bu beden deðil. Ruhum boþlukta serseri gibi Ne kemik ne kan, Girecek bir kapý bile yok, Ne de bir çift kol sarýlacak...
Orada bir yerde Umut hala içimde, direniyor... Direniyor, sonsuz boþluða. Bir çocuk kadar masum, Bir mahkum kadar yorgun Ama direniyor hala... Sosyal Medyada Paylaşın:
darkness777 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.