Hüzünden cemale

Ve yýl saklandý anýndan
Hüzün yaðdý saðnak saðnak takvimden
Bunca çileyi beþiðinde sallarken teslimiyet
Acýnýn sofrasýnda demlendi Nebi
Önce Kasým dedi kader sonra Abdullah
Cennetin kokularýna büründü iki evlat
Daðýn gözlerine baktý peygamber
“Ey dað benim yerimde sen olsan dayanamaz yýkýlýrdýn”

Hani titrediðinde ve oku dediðinde Rabbin
Alemlere Rahmet indirildiðinde
Üzerine þefkat yorganý seren
Safýna ilk duran Müslüman Hatice-i Kübra’n
Vefakar eþ Hakka yürüdüðünde
Yanýna koca bir ayrýlýk býrakýp gidiþi
Masumiyeti gül cemaline eklemedi mi?

Yaprak zarafetinde dökülürken vedalar
Ölüm döþeðinde Ebu Talip yanýnda Resul
Usuldan ellerini çekiyor himaye
Bunca abluka iþkence bunca tecrit kir

Ve çölün sýcaðýnda bir yetim bakýþ filizlenir
Koruyan kollayan büyüten bir can daha inerken topraða
Varlýðý varlýðýna pervane
Gözler akýyor gidenlere

Sen de dök kinini Taif
Yurdundan sürülen Ebu Talip’in yetimine
Her iltica bu kadar zalim olsa idi
Zulüm ve acý kendini Taif diye Tarif ederdi .

Ve onlara anlattýðýnda
Seni hor ve hakir gördüklerinde
Çocuklarýn ellerine tutuþturulduðunda cehalet
Dili olsa taþlarýn akýbete aðýt yakar

Sabrýn zirvesinden Rahmet doðuyor
Ey ayakkabýlarý kan dolan peygamber
Tenine deðen taþlar aðlýyor


Söylesen bir sözüne! Gök dökülecek
Daðlar bir emir alsa yücelerden birbirine girecek
Ýste! Hercümerç olsun zemin
Birikmiþ ne kadar acýn varsa
Hesabýna tek kelimen yetecek

Açýlan ellere bir dua dokunuyor
Bir dua inletiyor arzý
“Ben Rahmet peygamberiyim’’


Ümmühani’nin evinde derin bir sessizlik þimdi
Görülmemiþ bir davet Cibril’in elinde
Burak en hayýrlýya hazýrlanýyor kendini
Vallahi diyor Cebrail “sana daha hayýrlýsý binmedi”

Hazýrlan gecenin üstünde yürüyen nazlý sevgili
Süslensin yýldýzlar seyre çýksýn kâinat

Isra’nýn sahibi Miraç’ýn sahibi Muhammed-ül-Emin geliyor
Ýþte son kapý Sidretü’l Münteha
Tek sana açýlýyor yürü
Allah C.C.Seni bekliyor


Kulhasan

Sosyal Medyada Paylaşın: