Ne gönül ferman dinliyor
Nede hükmü var
Ýstilaya uðramýþ fikrim,asiyim
Asabiyim...
Her derdime þifadýr leb-i busen
Ezelim sen ,ebedim sen ey gül-i rânâ
Bir zîya belirse gözlerinden
Bin gam demir alýr defterimdem
Ahh...gül-i-rânâ
zaman gâm yaðmuru
Ben demine düþüyorum matemin
Dem küflenir içimde
Kaç yangýna körüktür gözyaþlarým
Çýðlýklarýmda yankýlanýr ahuzarým
Hazanýn duvarlarýnda tebesüm eder hilalin
Ýner sol yanýma saplanýr firakýn hançeri
Köz köz
Göz göz
Düþerim umut uçurumlarýndan
Göz yaþlarým kýzýl kadehlerde mey
Doldur sâkî,
Doldur yüreðim bu gece meze
Kesin,biçin yardan baþka ne var
Can sarhoþ canan sarhoþ
Aþkta inkýlap oldu döþümde
Sebebsiz deðildir bu intizarým
Karanfil kokulu gecelere isyaným
Saplanýr bakýþlarým yorgun anýlara
Dolarsýn iliklerime hücre hücre
Uzanýr ellerim
Ateþler kan tutar yüreðimde
Yanmaya razýyým bu ateþ gömleðinde
Yeter ki
Yeter ki býrakma ellerimi ey gül-i rânâ
Hasan Yýldýz / Kulhasan