Asayiþ çok bozulmuþ, bir zamanlar Ýzmir’de.
Çengeloðlu Tahir Bey paþaymýþ bu devirde.
Gece belli vakitte yasaklamýþ sokaðý,
Kurala uymayanlar, yiyorlarmýþ dayaðý..
Paþa bizzat kendisi, sorgularmýþ konakta.
Sorular tokat gibi, þak edermiþ yanakta.
Zaptiyeler bir gece getirmiþ dokuz kiþi,
Tahir Paþa çok titiz, sorgu tam onun iþi.
Sekizi de bitince, dokuzuncuya sormuþ,
"Ýþitmedin mi? "diye, adamý epey yormuþ.
"Ne diye sokaktasýn, bu geç vakitte böyle?
Tellalý duymadýn mý, niyetin neydi söyle"
Adamcaðýz telaþlý demiþ:"Eþim hamile
Doðurmak üzereydi belki doðurdu bile. "
"Ebe için çýkmýþtým, bu zaptiyeler tuttu.
Anam þimdi hatunu, acep nasýl doðurttu?"
Paþa kusurlu ama, bozuntuya vermemiþ.
Adam haklý olunca, daha fazla yermemiþ.
"Bu kez affediyorum çýk git bekleme hadi.
Dur bir de unutmadan diyeceðim var imdi."
"Karýna söyle" demiþ: "Vakitsiz doðurmasýn!
Hamura su katmadan, aman ha yoðurmasýn!"
Adam pür telaþ koþmuþ, hanýmýnýn yanýna.
Çoktan doðurmuþ bile, meme vermiþ canýna.
Kadýn sitemle sormuþ:"Nerede kaldýn" demiþ;
Bir araba azar da, hasta hanýmdan yemiþ.
"Burada bir doðurdun" demiþ;adam hanýma
"Sorgum gelene kadar korku yetti canýma"
"Paþa sorguya çekti, sekiz kiþi bitince
Nasýl terletti bilsen, sýra bana gelince "
Ýnan dokuz doðurdum, haným þükret haline;
Rabbim tek düþürmesin, bu paþanýn eline...
Bu devire erenler, geçmiþe rahmet okur;
Dokuz deðil, kýrk dokuz çileli yumak dokur .
Murat CANBOLAT