Bir günün benim olsun derken. Kozasýndan çýkmýþ kelebek misali dolaþýrken, Þaþkýndým biliyordum bir günlük ömrün kaldýðýný. Uðruna çok þeyden vazgeçerken.. Oysa ne de hevesliydim mutluðun tuvalini yüreðime çizmeye, Bak þimdi nelere razýyým… Uzaktan da olsa hayalinde gezinmeye. Hani iki annenin bir çocuðu sahiplenmesi gibi , Sahiplenmiþtim de seni; Kralýn ikiye bölmesine dayamam diye Sancýlardaki yüreðimle kabullenmiþtim, Vazgeçip susmuþtum buruk bir vedayla, Býrakmýþtým zarar gelmesin diye sana.. diðer ananýn kucaðýna..
Sosyal Medyada Paylaşın:
solan_gül34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.