göze alamadýðým o þehrin ruhuna bir Fatiha okuyorum izlerken boþ arsalarda yükselen gökdelenleri.
ayaklarý yerden kesilen umutlarýn baþý göðe deðiyor þimdi gökdelen kadar yüksek egolarýnýzda.
hiç ummuyordunuz biliyorum yüksek bir yerden düþmeyi baþaþaðý hayallerinize bu kadar yaklaþmýþken.
ben nasýl korktuysam o topraða baðlanmaktan siz,o kadar endiþeliydiniz yere yakýn olmaktan uçsuz bucaksýz ovalarda yalýnayak koþarken aþka karþýlaþmamalýydýk sanki...
gökyüzünde milyonlarca yýldýz varken bir tanesine vurulmaksa kader ortaklýðýmýz gözlerimi kapatýyorum geceye, içinden bir dilek tut ikimizin yerine.
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.