Bir hercâi çiçektim, dað baþlarýnda açtým,
Yakasýna takýp da, koklayaným olmadý.
Öyle yalnýz kaldým ki, bir selâma muhtaçtým,
Karanlýk köþelerde, yoklayaným olmadý.
Oysa benim gönlümde, her mevsim ilkbahardý,
Duygularým bir deniz, sevgim dünya kadardý,
Gönlüme gölge düþtü, yapraklarým sarardý,
Vuslat limanlarýnda, bekleyenim olmadý.
Çýplak ayaklarýmla, düþtüm çöllere yaya,
Bir merhem çalamadým, sýzlayan þu yaraya,
Derdimi dökemedim, avuç açýp Mevlâ’ya,
Kanadýný gerip de, saklayaným olmadý.
Her zaman ben hercâi, her zaman ben suçluydum,
Söylenmedik bir þarký, bir ney kadar içliydim,
Hüküm giyene kadar inan ki sevinçliydim,
Sevda mahkemesinde, aklayanýn olmadý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.