İki Ucu Oklu Değnek
Hangi ucuna deðsem kirletiyor elimi,
Þu baþýma beladýr uçlarý oklu deðnek.
Nedense çaldýrmýyor mýzrabýmý, telimi,
Geçmiþten geleceðe ucuca ekli deðnek.
Bir sevdaya soyunsam baþýma iner durur,
“Yandým Anam” dedikçe güler, iþtaha kalkar.
En zorlu yokuþlarda üstüme biner durur,
Yenildiðim harplerde yükselir þaha kalkar.
Ýki uç ki sormayýn kemçirir saða sola,
Her kime el uzatsam kaçarlar fersah fersah.
Ne gece ne de gündüz gidilmez onla yola,
Bu deðnek elimdeyken benim her günüm berzah.
Düþsem bir bataklýða, uzatsalar ucunu,
Bulaþtýrýr elime ucundaki okunu.
Saklar saman altýnda göstermez hiç suçunu,
Bir sihirli vuruþla uzak eder yakýný.
Kýrdýðý yumurtalar kýrkýn çok üzerinde,
Tutulacak yaný yok istemem bu deðneði.
Gözüm ne yakutunda, ne de sarý zerinde,
Bu deðnek sizin olsun verin boz engereði.
21.12.2011 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.