ELLİNCİ YIL HESABI
Baðladým nefsimi zincir yulara
Dünyayý duvara astým gel de gör
Rahatý huzuru attým kenara
Çileyi baðrýma bastým gel de gör
Yürüdüm sel oldum, durdum göl oldum
Mazluma, maðdura kývrak dil oldum
Zulüm sýcaðýnda serin yel oldum
Yürekten yürege estim gel de gör.
Sonu hatýrladým, ilki duyunca,
Kula kul olmadým ömür boyunca!
Hakkýn zehirini içtim doyunca
Batýlýn balýna küstüm gel de gör.
Ülfetim olmadý iriler ile
Aðýla girmedim sürüler ile;
Ölümden korkmayan diriler ile
Selamý, sabahý kestim gel de gör.
Aþk ceylaný emzirince sütünü
Taþa çalýp, kýrdým benlik putunu
Düþmanýmdýr inkarcýnýn bütünü
Allah dostlarýdýr dostum gel de gör.
Bazý kötülüðü kovdum elimle
Bazý kötülüðü yerdim dilimle
Gücüm yetmeyince kendi halimle
Haksýza buðzettim, küstüm gel de gör.
Çýkar için laf davulu çalmadým
Hiçbir yerden makam, rütbe almadým
Bildimse söyledim, korkak olmadým
Bilmediðim yerde sustum gel de gör.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahim Karakoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.