DÜN GECE
Çelik testereyle kestim sularý
Yýkadým duvara astým sularý...
Düþümde düþüme girdim dün gece
Buluta yaslandým ýþýðý tuttum.
Seni hatýrladým, seni unutdum
Kendimi kendime sordum dün gece
Topladým yollarý eyledim yumak
Musalladan gayri görmedim durak...
Durmadan düþünüp durdum dün gece
Topraðý boyadým otlar aðladý
Oturdum kalkmadým atlar aðladý...
Tuttum yorgunlðu yordum dün gece
Dertler gecikince gidip yokladým
Yýrtýk bohçalarda umut sakladým
Kýrgýnlýk baðýný kýrdým dün gece
Þiþelerde mahkum çiçek kokusu
Yaðdý yüreðime renk renk korkusu...
Yok yere yokluðu vurdum dün gece
Ay doðdu gölgeler çöktü üstüme
Hicran alev alev aktý üstüme.
Gözümü yollarda gördüm dün gece
Aydýnlýða koþtum karanlýk çýktý
Her sevgi, her vefa bir anlýk çýktý...
Güç-bela ben bana vardým dün gece
Dosta þiir yazdým ’hatýra’ dedim
Belki bir dost gele otura dedim
Gönlümü topraða serdim dün gece
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahim Karakoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.