Ve ay tutuldu aþkýmýza
Sensizlik girdabýnda savrulurken ben,
Bu gece en uzun gece.
Bu gece yokluðunla daha da uzadý bitmek bilmedi.
Hasretin daha da büyüdü içimde.
Bu gece en uzun gece.
Seni aradým durdum
Arnavut kaldýrýmlý dar sokaklarda.
Tek tek çaldým tüm kapýlarý;
Belki birini sen açarsýn diye.
Sokak lambasýnýn solgun solgun süzülen ýþýðýnda,
Silüetini gördüm.
Koþtum bir ümit, yýkýldým yokluðunda.
Tüm umutlarým yaðan yaðmurla aktý gitti;
Kývrýmlý dar sokaklardan.
Bu gece en uzun gece.
Ne bitmez gece bu gece.
Bunaldým.
Yokluðunla yoðruldum.
Boðulmak üzereyim terimde,
Çýrpýnýyorum sensizliðimde.
Bu gece en uzun gece.
Ne uzun geceymiþ bu gece,
Sabah olsa da kurtulsam bu kabustan diyorum;
Boþ odamýn, soðuk duvarlarýna.
Bu gece en uzun gece.
Söyle ey tahtsýz gönlümün sultaný
Neredesin bahtsýz kaderimin þahý.
Ýnleyen namelerimin makamý,
Sol yanýmýn sol anahtarý.
Bu gece en uzun gece.
Aðýr aðýr yavaþ yavaþ,
Gün yüzünü göstermeye baþladý.
Kulaðým kapýda bir heyecan seni bekliyorum.
Dudaðýmdaki mühürü açýp yüreðime ak diye..
21-12-2010/Salý
Nur UYGUN