BU AKŞAM
Güneþ, ufkumuzdan kayboldu gitti,
Ruhuma karanlýk çöktü bu akþam
Yýldýzlar çýkmadý, ay ise yitti
Dünyama miskinlik çöktü bu akþam
Kýzýllaþan þafak, sonra karardý
Semanýn bir vakit rengi sarardý
Bütün bedenimi bezginlik sardý
Bizlere nedamet çöktü bu akþam
Bu güneþ doðmazsa açmaz çiçeðim
Konsere baþlamaz çýrçýr böceðim
Baharlar gelene.. Bekleyeceðim
Haneme nekahet çöktü bu akþam
Geceler boyunca doðmadý güneþ
Hayat çile dolu dayanýr mý eþ?
Çileler hasmýmýz eyleriz güreþ
Karanlýk dumanlar çöktü bu akþam
Haydi, doð güneþim, ayým yýldýzým.
Dinsin yüreðimi sýzlatan sýzým
Kurban olsun sana oðlum ve kýzým
Yurduma muþtular çöktü bu akþam
12.5.2003Mustafa Göktekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Göktekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.