Aydınlıksızlık
“Ben güneþi terk edenlerdenim”
Bir vardý hayaller, hiç yoktu aslýnda,
Ýki kimsesiz gülücük kadar anlamsýzdý,
Kâh kafa tutardý imkansýza,
Kah terk ederdi gözü yaþlý uyanýþlarý,
Gözü kapalý aþklara…
Eriþilmiþin memnuniyeti; yorganýmýzda unutulmuþ bir sýcaklýk
Eksik yanlarýmýzýn sýzýntýsýnda yamanmýþ avuntularýmýz
Sonra birde geceye kokusu sinmiþ o sinsi karanlýksýzlýk…
“Karanlýðýma engel alev gözlerin”
Öfkeyle seviþilmiþ gecelerin, yalnýzlýk sevdalýsý sabahýna ne demeli
Ya da hiç anýmsar mýsýn, nede çok severdi düþlerim, güldürüþlerini…?
“Ya vardý gülüþler, hiç olmadý mý yoksa,
Bir baþka dünya mý kaçmýþtý aynamýza
Ne de iklimsiz bir aþk’ý gebe býrakmýþtýk yarýna…”
Aslýnda, geceye sevdalanmanýn bahanesiydi gözlerin
Bütün aydýnlýklarý içimde toplayan bir aldanýþ…
“Ben güneþi terk etmiþtim”
(yada ben öyle kanmýþtým)
Sonra sen, beni benden etmiþtin,
Anlýmýn teri, gönlünün terk edilmiþ kumsallarýnda…
Henüz gecenin erken bir saatiydi
Ýsimlerini fýsýldamak için çocuklarýmýza…
Ýki kulaçtýr atmýþtým ki kollarýnda,
Demeye kalmadan kaybolmak sevdalaþmýþtý sularýnda….
Ya aldanmaktý zamana ayrýlýklar,
Ya da iyi birer yalancýydý, bütün göçmen masalcýlar…
Biz aydýnlanýrken, günaha memnu gecelerde,
(kanarken ayýn þavkýna)
Masallar günümüzden yarýnýmýzý,
Umudumuzdan da güneþimizi çaldýlar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.