Gel
Varsa cesaretin durma, dokun yaralarýma,
Eðer yüreðin parçalanmayacaksa,
Dayanabilecekse yaþanmýþlýklarýn,
Su katýlmamýþ acýlarýma,
Gel, bak akýyor yaþlarým, biçare yanaklarýma…
Bu dünya üç gündü,
Yaþadýk ikisini.
Ýki ayrý kutup,
Birbirine muhtaç, iki gezegen gibi.
Ben avare döndüm etrafýnda,
Sen tükettin kendini uðrumda,
Durma koþ gel,
Arttýrabildiysek yaþanacak tek bir aný,
Solan günün, yalnýzlýksýz yarýnýna…
Tertemiz anlýnýn ortasýnda,
Ben küçüldükçe büyüyen o aydýnlýðýnla,
Nefesime sebep gözlerindeki ýþýðýmla,
Sende yaþadýðým dünün, bütün korkularýyla gel…
Emanet gibi titrek sevmelerini,
Kordan ziyade, ateþin ta kendisi, çýrýlçýplak gözlerini,
Olur da gidersin diye, sende býraktýðým gülüþlerimi,
Sensiz yaþadýðým bu günün piþmanlýklarýnýda al gel…
Sonuncusu da olsa, yanýnda alýnacak bir nefes için,
Adýna mutluluk denebilecek tek bir an için,
Gücü yettikçe dizlerinin,
Sensiz olmayacak bir yarýn için
Koþ gel…
Varsa cesaretin durma, dokun yaralarýma,
Eðer yüreðin parçalanmayacaksa,
Dayanabilecekse yaþanmýþlýklarýn,
Su katýlmamýþ acýlarýma,
Gel, bak hala akýyor yaþlarým, biçare yanaklarýma…
Kelkit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.