en saf huzur "gözlerin", en has acı "bakışların"

...birden bir sýcaklýk hissettim sol yanýmda
hafif bir huzur..saf..ýlýk...
anlamýþtým sen gelmiþtin yine..sarmýþtýn benliðimi hayalinle..
gözlerin düþmüþtü aklýma, yüreðime damla damla..
yok olma vakitlerim baþlýyordu yine seninle..
biliyordum çok acýtacaktý yine..
çünkü kaçýnýlmazdý gözlerin gelmiþken bakýþlarýnýn istilasý..
yüreðime damlayan gözlerinin getirdiði huzur yerini
yavaþ yavaþ acýlara býrakýyordu..
için için acý hissetmeye baþlýyordum þimdi de..
yani bakýþlarýn düþüyordu tek tek yüreðime gözlerinle birlikte..
mermi yaðmuru gibi geliyordu hepsi..
ateþten oklar..saplanýyordu bir bir..
gittikçe hýzlanýyorlardý..
parçalýyordu..daha çok..daha çok..
ah o bakýþlarýn..tek tek yüreðime düþen..
tek tek saran kalbimi..
tek tek parçalayan..
ne katýksýz bir acý þeklidir onlar..
ne eziyettir bu yanan ruha..
yanýyordu kalbim de bakýþlarýnla damla damla..
sarýyordu alevi tüm benliðimi, yüreðimi,...
iþte baþlamýþtý yok olma mesaisi..
deðdikçe gözlerinin hayaline gözlerim..
deliyordu ruhumu bakýþlarýn, derinliði kadar gözlerinin..
istila etmiþlerdi artýk..
her yer alevler içinde yanýyordu..
için için..
kor alevler..sarmýþtý her bir yaný..
her yerde hayalin..
her yerde gözlerin..
her yerde bakýþlarýn..
o bakýþlarýn bana söyledikleri..iþte acýnýn sonsuz hali..
þimdi tek çaren vardý...
oturup alevlerin içinde yanmak..yanmak..yanmak..
tükenmek..tükenmek..bitmek..yok olmak..
acýdan çöküp kalsan da..baðýrsan da..dayanamayacak hale gelsen de..
yokoluþ seanslarýndý bu senin..her birini tek tek yaþamak zorundaydýn..
böyle devam etti..bekledim bitmesini..yangýn yerinden çýðlýklar duyuluyordu..
yaþ oldu yüreðimde gözlerin..aktý gözlerimden býrakarak izler en derin...
peki silebilir miydi þimdi gözlerin, bakýþlarýndan arta kalan izleri...?
ve gözleri derindi Merve’nin..içmeye eðildim de...
..boðuldum en derin okyanuslarýnda...
..düþtüm dipsiz kuyularýna...
..düþtüm sonsuzluðuna..bu kalpte ölümsüzleþtin..
Sosyal Medyada Paylaşın: