Gel Hadi Gel...

Sorma…

Bilirim de; isyanda þimdi düþüncelerim,

Deme bana; yokmu söylenecek söz,

Kalmadý; yüreðime hapsoldu cümlelerim.



Bilemem…

Görürüm de; çekilmiþ kapkara perde,

Görmez oldu þimdi gözlerim.

Azaldý; Bozkurt bakýþlarýmda ki ferim.



Çaðýrma…

Alýrým da; bükülmez bileðime vuruldu prangalar,

Üst üste, kilit kilit kelepçe.

Kalmadý sabýr’ým, kalmadý; tükendim iyice.



Aðlama…

Sorarým da; karmakarýþýk olmuþ her þey,

Doðru yalnýþ dönmüþ bilmeceye.

Akar durur oldum; gündüzden, kapkaranlýk geceye.



Kýzma …

Yolarým da; dikenler sarmýþ dört bir yanýmýzý.

Kahpe namlulara inat, zýrh olmuþ göðsümüz.

Bilirim; düþen her tetik,acýtýr canýmýzý.







Örerim…

Kararým da; birlik denen çamuru.

Fýrýnlarýz tuðla tuðla, ateþ dolu yüreðimizde.

Çelikleþir toprak ana; Türk’ün közünde.



Koþarým…

Salarým da; koç yiðitlerimi kahpe dölüne.

Dönmesin vatan kan gölüne.

Korkumuz ondan, ondandýr çekincemiz biline.



Taþarým…

Dolarým da; derya olup, boðazýna kadar itlerin.

Bilirim masumlarým, canlarým var benim.

Boðarým; düþünmem, alýrým canlarýný hainlerin.





Görüyorum…

Beklenenim, bilirim! ..

Gelirim de; koskoca duvar ördüler aramýza,

Çin Set’i gibi önümde, týrmanmama engel.

Yýkalým duvarlarý birlikde;

Gel, hadi gel…


Erdinç Sert
Sosyal Medyada Paylaşın: