BEN VARIM

Demlendi aþkým, o kuytu gecelerde
ellerim dokundu durdu, sýcacýk tenine
nerede, göreceðim diye!
Bekledim de durdum, köþelerde
ilkbahar mevsimi gibisin
zambaklar açan, sevda bahçelerinde


sabahýn koynunda, uyurken seninle
hasrete sarýlmýþ bir yürekle
sevgini döþek yapýþta, kendime
anla ki!
seni kattým ömrüme
Yürüyorum sana, zamanýn tünelinde


Papatya falýna döndü iþte bak hayatým
seni bulmuþken, ben neler
neler yaþayarak aradým!
hiç inanmamiþtým ki, hep hayalsin sandým
senin varlýðýna, þimdi daha da inandým
biricik aþkýmdýn sen, hayatýma doðan
tek varlýðýmdýn aslýnda...


Geriye dönüp de ardýma bakmayacaðým
inan!
senin o mis gibi kokunu
hep içimde tutacaðým
gidenlerin ardýndan aðlamayacaðým
birtanem;
senin de hayatýnda da artýk, bir tek BEN VARIM.........








Þair Gülþen D.ERÝÞ
20.12.2011
Saat.15.20





Sosyal Medyada Paylaşın: