Issızlığın Ortasında

ellere sinen fesleðen kokusunun sýzýsýnda...
süzülüyor damlalar hesapsýzca,
fýsýltýlar arasýnda
yorgun bakýyoruz içimizin aydýnlýðýna,
bulutlar kuþatýrken, düþüyor yaðmurlar
güneþi soðutuyor köprüye gelmiþ ruh
sessizliðin bozgun adýmlarýyla
sarsýlýyor...

gölgeler sindikçe ýþýðýn kanatlarýna,
çile odasýnda yaþarken
uçuyor hoyratça soðuk rüzgâr
savururken günlerin yapraklarýný
kapýlara prangalar vuruluyor
anahtarlar bulunmaz oluyor
köhne yansýmalarýmýzýn
boþluðunda...

iç sesimiz duvarlara çarparken
güneþten çivilerle iþleniyor yanýklarýmýz
ýssýzlýðýn ortasýnda kayboluyoruz
gölgemiz bizden bir adým öndeyken
kokluyoruz hayalimizi
ellere sinen fesleðen kokusununu
sýzýsýnda...

Merâl Özcan
Sosyal Medyada Paylaşın:

Merâl Özcan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Hayat Sana Teşekkür Ederim Efsunlu Aşk Kuytunun Kelâmı Sonsuz Bakış Hüzünlü Bir Katre Su Delil Bir Ses Çırpınış Doğum Gecenin Suskun Sesi