Sorgulama

kavrulmuþ gözlerimizden hoyratça düþen
arka bahçemizin savrulan yapraklarý
pýnarlarý kör eden yazgýnýn âlemiyle
-gölge kabuklarýný kopardý-
-kanayan yaralara tuz bastý-
acýyý acýyla körleþtirirken
kalbin ûcrasýnda tomurcuklanan
güneþ,
merhem oldu...

týkanan nefes heybetiyle sarsarken
sözümün tuðrasý
ulak olur penceremdeki yansýmama
gözyaþým hýncýyla akarken
tozlar diken gibi batar, zamanýn izahsýzlýðýnda

korlaþmýþ çapaklardan özümün tuðrasýna
deðen her resim
bir yudumluk kahve misali, acýdan tatlýya geçer
sis çökmüþ bahçemizde, örselenmiþ pusulam
yön arar...

ýþýðýn kör eden karanlýðýna bakarken
okyanus mahzunluðuna çeker
suskunluða gömülür...yapraklar...

hayal duvarýna asýlýr
yansýmalar...

Merâl Özcan
Sosyal Medyada Paylaşın:

Merâl Özcan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Hayat Sana Teşekkür Ederim Efsunlu Aşk Kuytunun Kelâmı Sonsuz Bakış Hüzünlü Bir Katre Su Delil Bir Ses Çırpınış Doğum Issızlığın Ortasında