Býrak iþlesin saatlar, zembereði boþalsýn, Geçip gitsin mevsimler, bilinmeyen ana dek. Çekilip gitsin tasa, mutluluk bizde kalsýn. Doya doya yaþansýn, gönülden gelen sevmek.
Bir mutluluk þarkýsý, dilden dile dolaþsýn, Dýþarý buz kessede, haneyi sýcaklýk sarsýn. Bir kuru soðan ekmek olsada o an katýðýn, Mutluluk; sevgi ile, ekmeði bal eylemek.
Evdeki yavrularýn, þen þakrak sedalarý, Giderir sinelerde, birikmiþ tüm gamlarý. Eþlerin birbirine candan sevdalý bakýþlarý, Huzur; içten gelen saadeti yaþayabilmek.
Mehmet demirel.20.12.2011 Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.