Masmaviydi deniz,
Dalgalar beyaz köpüðe boðuncaya kadar.
Nasýlda hýrçýnlaþýverdi birden.
Bir ben hýrçýnlaþamadým,
Bir ben.
Deniz kadar olamadým desem,
Gücüne gider denizin.
Gülümsedim;
Bir benim gücüme gitmiyor hiçbir þey.
Titrese de yüreðim,
Bir benim…
Yemyeþildi daðlar,
Zalimler kýyýncaya kadar.
Nasýlda çoraklaþýverdi birden.
Bir ben çoraklaþamadým,
Bir ben.
Daðlar kadar olamadým desem,
Gücüne gider daðlarýn.
Gülümsedim;
Oksijensiz kalsa da ciðerim,
Halen yaþar bedenim.
Bir benim…
Masmaviydi gökyüzü,
Kara bulutlar sarýp yaðmura dönünceye kadar.
Nasýlda karardý birden.
Bir ben kararamadým,
Bir ben.
Gökyüzü kadar olamadým desem,
Gücüne gider gökyüzünün.
Gülümsedim;
Bir ben gürleyip yaðamýyorum dedim.
Bir benim çaðlamýyor yüreðim,
Bir benim…
Kýpkýzýldý çiçekler,
Mevsim dönünceye kadar…
Nasýlda sarardý birden.
Bir ben sararamadým,
Bir ben.
Çiçekler kadar olamadým desem,
Gücüne gider çiçeklerin.
Gülümsedim;
Bunca dertle bir ben sararamadým dedim,
Kýzýldan kýzýla döndü yüreðim,
Bir benim…
Madem bir þey yýkmaz beni;
Hýrçýnlaþmadýysam…
Çoraklaþmadýysam…
Yaðmýyorsam…
Hep kýzýlsam…
Yüreðime esir miyim?
Hep verip de almýyorsam,
Aðzýma bal çalmýyorsam,
Þu halime yanmýyorsam,
Dertsiz baþla kalmýyorsam…
Þanslý mýyým? Deðil miyim?
MEHMET FÝKRET ÜNALAN