Gülü Solmaz

çehresi yýldýzlarla kaplý
mutsuz uyanmalardan uzak
bütün sesleri yutan
yankýsýzlýk...

dolunayla yaralanýnca rüya
sudan alýr hýncýný uzaklýk
özlem ilk defa serindir belki
ama belki...

menekþe renkli günler aranýr
aynalardaki yalnýzlýðýn ucunda
karanlýðýn çöküþüne kaným kaynar
intihar kazanýr...

hayat kazanýnda taþlaþýr nihayet
ve ölümün ömrü daima biçimsizdir
dudaklarýndaki tozu tek ben gördüm
tek ben almalýyým...


gözlerim yetmiyor yüreðime
sana bakarken çoðalmak istiyorum
ve azalmak istiyorum seni düþünürken
birgün gideceðini...

rüzgardan ve zamandan hýzlýyým
ansýzýn yanýndan geçiyorum soluðunun
hep bir geçme anýyla geçiyor ömrüm
gülü solmaz acýnýn...

kalbimin sesinden uyuyamýyorum
seni anýmsatýyor senden olanýmý
kalbimin sesiyle uyanýyorum
sana çaðýrýyor senden kalanýmý...

kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: