Meclisin konuþmalarýný þöyle bir dinlemek istedim,
Muhalefetten sayýn ‘Atýcý’ konuþuyordu, dinledim,
Soyadýna uygun konuþmalar yapýyordu, atýyordu,
Sanki ‘Þimdi ben konuþmaya baþladým!’ diyordu...
Derdi baðcýyý dövmekti ama onu da yapamýyordu,
Hiç olmazsa üzüm yeseydi, onu da beceremiyordu,
Konuþmak da bir sanattýr, muhalefet de olsa yapan,
Susmak da sanattýr ama ‘Atýcý’ onda da kaldý yayan...
Politika böyledir, haklýyý haksýz yapar haksýzý da haklý,
Önemli olan nasýl olduðu deðildir, ne olduðuna bakmalý,
Mikrofonu alýp konuþacaksýn, ne söylediðin önemli deðil,
Rakibine atýp tutacaksýn, haklý olman da önemli deðil...
Ýnsanlar konuþuyor, uyguluyor, ellerinden gelen neyse,
Uðraþýp duruyorlar, sonunda ellerine geçecek de neyse,
Sorumluluk sadece ahret inancý olandadýr, gerisi meçhul,
Allah korkusu olmayandan beklenecekler de bize meçhul...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.