ne zaman bir kitap okursam
anamýn koynundayým sanki
emercesine sütünü, besleyici temiz
aydýnlýðý süzüyorum,
damýtýyorum beynime kývrým kývrým
sözcüklerin yapýcý gücünü, verimini...
kabarýyor iþtahým giderek
soru/yorum, soru/yorum, soru/yorum
yarýn hangi kitabý yutayým
denge kurup beynimde
yolumu aydýnlatayým...
böyle kaygý yok çoðunda
zihinsel açlýk grevindeler,
beyni bomboþ bir nesil
kilitlenmiþler ekrana
çoluðuyla çocuðuyla
lâf emiyor binlerce em/besil...
çürükçü manavlara benziyor kanallar
’ne haber?’ der geçerim,
varsa bir demet maydonoz
arasýnda sümüklüböcek salyangoz
bakliyatlar evinsiz,
arasan da bulamazsýn tek saðlam koz!
ata’m, kaldýr baþýný, bas düðmeye
durdur þu dýrdýr televizyonu,
bozuldu düzenim
bozuldu ulusumun vizyonu...
Þaban AKTAÞ
26.03.2007