Ýzbe köþelerde Sefil bir hayat Gurura yenik bir adam Ýþte o benim.
Yýllarca sýrtýnda taþýdýðý O karamsarlýk Ve hiç bitmeyen sabrýn Tükendiði bedenim..
Ne bir dost kaldý çevremde Ne bir teselli Ýçkilere sýðýnýr oldum çare misali Bir avuntu aradým yýllarca Sýr gibi sakladým içimde Tüm hayallerimi, Öfkeliydim kendime Kan kusarcasýna Döktüm kinimi Onca zamana acýdým ömrümde Baþýboþ býraktýðým Sanki doðuþtan örtmüþtü üstümü kefenim...
Seçemez oldum renkleri Hepsi siyahtý sanki Aydýnlýða 3 adým kala Karanlýðýn çýðlýðý duyulurdu kulaklarýmda, Bedbahlýðýn en yalýn haliydi sessizliðim Bir isyan deðildi elbet bu çaresizlik Uzaktan göründüðü gibi deðildi yakýným Ben ki sadece kendi hayatýndan geçip gidenim...
19:50__19.12.11
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma Şanal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.