Soluk dudaklý Hafif meþrep bir kadýn Ve Karanlýk bir gece…
Yürüyor durmadan! Kýrmýzý pabuçlarý rugan, Saçlarý belli ki ucuz birer yalan…
Vitrinlere baktýkça kadýnýn, Hýzlanýyor ayaklarý! Yoksa; Vitrinlerden mi kaçýyor bu kadýn?
Yamacýna yaklaþan, Her günaha doymaz o arabadan, Yükseliyor korna sesleri! Ürküyor kadýn; Belli, titriyor her hücresi…
Bedeninin titremesi Artarken her karede, Birden; Vitrindeki bir bebek elbisesine Takýlý veriyor o toprak gözleri…
Duruyor aniden kadýn! Utanýyor; Çöküveriyor olduðu yere… Yaðmurlar yaðýyor, o toprak gözlerinden Ve bir sel basýyor hiç görülmemiþçesine, Þehrin sokaklarýný, o karanlýk gecede…
Sosyal Medyada Paylaşın:
m n ç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.