Olmuş İnsan
Döndüm divane oldum aþkýn ateþinde
Çaðlayan ýrmak oldum aþk denizinde
Ola ola olmuþ insan oldum kendi içimde
Kudreti alemin yolunda kendimi buldum
Gözümün gördüðü herþeyi olmuþ saydým
Güneþi ayý ve tüm yýldýzlarý aklýmda saydým
Aklým kendime oyun oynayýnca sustum
Sustukça suskunluðum dile geldi
Ben sustum kudreti elem aþka geldi
Aþk peþimde koþan soluksuz bir yolcuyum
Yolum belli izim belli çilem belli yürüyorum
Ben gittikçe aþkýn kor ateþi peþimde
Bastýðým toprak bile aþk olup yanýyor
Kurtlar kuþlar böcekler bile aþka geliyor
Nefes baþka oksijen baþka renkler baþka
Herþeyin yeri baþka geliyor gözlerimize
Herkes beni ben görüyor ben ise kendimi
Gördüðüm tek suret görünmeyen suretim
Kendime baktýkça her yüzü görüyorum
Yüzlerce yüzün olduðu bu alemde
Her yüzde her kalpte kendimi buluyorum
Dilim aþka çaðlýyor deli çaylar gibi
Kalbim nefisleri açýyor görmek isteyene
Dünya aþka aðlýyor ben ise aþka yanýyorum
Ben aþka susadýkça aþk ise kendine aðlýyor
Alemlerin tek sayibi yüce Rabbim sayesinde
Sonsuzluðunda sosuzluðuna ulaþarak
Dünyanýn tüm niymetlerinden vaz geçiyorum
Kendimi aþka adayarak aþk yolunda oluyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.