“ Eylül Telaþlý Rüzgârlar ”
Bir kuyruklu yýldýzýn gizemindeydi düþlerim
Uykularýmý süslerdi göklerden
Bir meteordu aþk
Serseri mayýn gibi parçaladýðýnda yýldýzýmý
Tuzla buz oldu her þey
Daðýldý evrenin dört bir yanýna
Açtým ellerimi göklere
Uzandým, tutmak istercesine
Düþ kýrýklarý battý avuçlarýma
Sensizliðim kanadý satýrlara
Söylenmemiþ nice sözler var
Yüreðimin ucunda
Bakarsýn bir gün þiir olur
Yýllar öncesinden yýllar sonrasýna
Taþýnýr bu sevda
Say ki ben bu yürek depreminde
Enkaz altýnda kalmadým
Say ki ben dilek tutmadým
Her kayan yýldýzda
Ve say ki ben her dalgaya
Biraz umut saklamadým
Peronlarýnda sevinçlerimi bozdurup harcadýðým
Gitti gelmez trenlerinde
Boþuna bekledim seni
O gün bu gündür küstüm sokaklara
Kalakaldým karanlýk kuytularda
Yalnýzlýklar bana
Ben sana aþina
Alýþamadým yokluðuna
Sabrýn taþ erdemine
Sýðýndýkça ben
Yaylým ateþinde yokluðun
Kundaklýyor gecelerimi
Suskunluðun gizemini unuttum
Unuttum ahizedeki titrek sesini
Ellerini rehin tutuyorum avuçlarýmda
Yarým kalmýþ hayatlar
Bir boz yeldir kopmada
Kopmada sevgi saðanaklarý
Eylül telaþlý rüzgârlarda
Duydun mu yüzü ayaz vurgunu
Aþk anýmsanmaz, yaþanýr
Týpký þiirler gibi
Hep sen yüklü þarkýlar çalar kapýmý
Dilim tutulur
Gir diyemem
Sev diyemem
Unut diyemem
AY_IÞIÐI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.