Acaba yazýlan o kadar þiir seni anlatabiliyormu
Yada tarifsiz acýlarýmý yaþatýyormu bilinmez ama
Ben seni öldürmekle bitiremiyorum
Her gün yeni bir sayfa
Her gün yeni bir acý
Ve yeni bir þiir düþüyor düþlerimden
Tarihinde son kulanma tarihi bozuldu
Küf tuttu sende k’alma ne varsa
Aþkýn ile zehirlenmem bundan ibaret
Sanki Uzak yollardan geldim
Bu þehirde hiç yaþamadý bedenim
Neden mi.?
Senden sonra sahiplenebildiðim tek þey ölümdü..
Yas tutan ben deðilim aslýnda O
Saflýðý kimseye kaptýrmýyor
Seni yaþatanda o
Beni öldürende
sevdirende o
Ýþte
Senin sahip çýkamadýðýn Kalbim
Sana sahip çýkýyor ne tuhaf deðil mi
Beni benden alýp götürüyor
Hüzün rüzgarlarýnda savuruyor
Deniz kokan yaþlarý döküyor
Ben deðilim iþte o
O
Hep onun suçu
Senide o sandý ya o
Orasý hüzünler ülkesi
Küçük ama içinde dünyalar kurulurdu bir zamanlar
Þimdilerde ise dünyayý baþýma yýkýyor
Sen yoksun diye...
Ahmet ÇALIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.