Ey aþk! Ateþin suya duþtügü anda bedenim közler üzerinde uyuyorum senden esen rüzgarla ya alevleniyor ya da suyun koynuna sokuluyorum delice ama bu kor halimle ya suya ya da ateþe aþik oluyorum her detayinda bir önceki geceden kalma küllerle þeviþiyorum... Sosyal Medyada Paylaşın:
eda ergin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.