Yolculuk

Camlarýna baktýðým zaman
Uzaktan geçen trenin
Bir yalnýzlýk kaplar içimi
Kývrandýran düþünceler içinde

Baþýný penceresine yaslayan
Yolcu olur, kederlenirim
Ertelediðim düþüncelerimi
Yastýk yapar, hüzünlenirim

Gitmek mi, gidememek mi
Bir sýkýntý kaplar içimi
Yalnýz kalmak mý, düþünmek mi
Bilemediðim bir karýn aðrýsý

Ne zaman yolculuk geçse içimden
Beni mutlu edecek bir tren
Olmadýðýný düþünür, kederlenirim
Belki de gidecek bir yerimin olmamasý

Sosyal Medyada Paylaşın: