günlerde þaþýrýr bazen
aydýnlanýr etraf uzun uzun saatlerce
kimi zaman da çabuk kaybolur
geçmiþin kadeh tokuþturduðu yerde
siyah smokinli bir kemancý
çalar yalnýzlýðýn melodisini
hatýrlatýp
duvarda asýlý üç-beþ sararmýþ resimdeki
gidenleri
tek söz edilmeden geçen samimiyeti
kucaklayan zaman -aldýrmýyor görünüp-
geceye
þerh düþer kocaman…
açýk kalan dünden
bir soðuk yanký girer içeri
yarýn söndüðünde
yalnýzlýðýn üþümesini
örter -o an-