Ölüm Ve Gafil

Ölüm kolumda saat habersiz taþýyorum.
Her tik tak ömre törpü talaþý hüzün daðý.
Bir heyula peþinde gafilce yaþýyorum.
Her yanýmý sarýyor iblisin tuzak aðý.
Daha bir sarmalanýp öyle dolaþýyorum.

Azrailin elinde bülten yok pusula yok.
Hiç yolunu þaþýrmaz direk gelir adrese.
Nice sultanlar gitti ders almayan hâlâ çok.
Ne yazýlýr çizilir ne de çözer hendese.
Ölüm hedef þaþmayan temreni ziyalý ok.

Takvimden yaprak düþer ömür sayfasý yeter.
Gurup deminde güneþ bir hüzün bestesidir.
Tik taklar ninni midir sonsuz uykuyla biter
Tahta at ayaksýzdýr aðýtlar destesidir.
Yitik peþinden giden bakarsýn kendi yiter.

Ölüm benim tenimde soluklanan ter gibi.
Alýp verdiðim nefes sayýlý bir emanet.
Emaneti hayýrla teslim alsýn sahibi.
Ölüm ölümsüzlüðe gerçek sahipten davet.
Ölüm kimine cennet kimine gayya dibi.
Ümit kesilmez Hak’tan hayýr niyet akýbet…
Ankara, 17.12.2011 Ý.K



Sosyal Medyada Paylaşın: