Ýlk tokadý daha birinci sýnýfta yedim. O zaman anladým Ali’nin ata bakmasý için, A dan baþlayacaðýmý ve anamýn A sýnýn aðlayacaðýný... Oysa hasta olduðum zaman ne kadar da kolaydý Aðzýmý açýp da o fýstýk doktora AAAAA demek.
Anamýn A sý, babamýn B si, Cavidan’ýn C si , Dedemin D si, Emmimin E si derken Bitiverdi ilkokul. Aklýmda hep kurallar kaldý.
Orta birde cetvelle tanýþtým. Hem de keskin tarafýyla...Hem de parmaklarýmýn tam üzerine. O zaman nefret ettim adýmýn ilk harfinden. Babamdan da nefret ettim adýmý Sami koyduðu için. Zorla deðil ya S leri yazamýyordum bir türlü O minicik kareleri olan kaðýtlara. Yine aklýmda kalan sadece kurallar oldu.
Orta ikide ilk sýfýrýmý aldým. Hem de Türkçe’den. Ýsmimden bir kez daha nefret ettim. Bu seferki suçum Sami nin Ý sinin noktasýný Ýnceltme iþareti gibi yazmýþ olmamdý. Gözlerimden yaþlar boþalýrken Nefret ettim inceltme iþaretinden. O yüzden de incelemedim hiç. Kalas gibi düm düz, kaskatý bir þey oldum.
Daha sonra bir dolu kural daha öðrendim. Bir gülüm olmadý hiç ama bol bol virgülüm oldu. Hiç nüktem olmadý biliyor musunuz? Ama o kadar çok noktam vardý ki þaþarsýnýz. Hiç kimseye ünleyemedim ’ Seni seviyorum ’ diye Ama bol keseden harcadým ne kadar ünlem varsa. Soramadým ’ Beni seviyor musun ’ diye Soru iþaretlerimin çengellerinde asýlý kaldým hep. Parantezlerim de oldu bol miktarda. Ýçleri hep boþ kalan. Ýki yakam hiç bir araya gelmedi. Ýki adet noktayý üst üste koyma telaþýndan zahir. Açlýktan týrnaklarýmý çok yedim ya, Asla unutmadým týrnak iþaretlerini. Hep yerli yerinde kullandým.
Benim hep kurallarým oldu.
Oysa o kadar zor deðildi AÞK yazmak. Ne noktasý vardý ne de virgülü. Alt tarafý birinci sýnýfta öðrendiðim Üç harften ibarettti hepi topu. Ama dedim ya kurallarým vardý benim. Tepemin tasýný attýrmaya da gelmezdi hani. Aþka da bastým noktayý. AÞK.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sami biberoğulları Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.