ka
müebbet âşk
seni sevmeye başladığımda,dönülmez yola girmiştim.
umutsuzca bakışların beni benden alıyor,
ömrümden ömür gidiyordu.
tek çare zamandı...
vaçgeçtim derken kalemim kırıldı,
müebbet aşka çarptırıldım.
sonu gelmeyen...tek taraflı.
lanetler yağdırdım satırlara.
günün birinde af çıkar da ;
özgürlüğüme kavuşur,
hapsolduğum acıya hükmederim diye,
hep dua ettim tanrıya.
söyle şimdi parçalanan,dikiş tutmayan gönlüm;
değdi mi?
sor bana,sevmeden önce tüm bunları göze almamışmıydın?
diye...
peki o benim sevgimi hak edecek ne yaptı?
sadece ızdıraplar içinde kıvranırken durup seyretti.
günün birinde çok seveceksin sevdiğim.
işte o gün öldüğün gündür.
ahh zaman!dur,akıp gitme!
çektiğim çileyi o da çekmesin.
hayattan tad alsın,geçmişe nefretle bakmasın.
tek bir sözle hayatını sineye çekmesin.
{kadir kıran}
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.