her damlada uçurumun kýyýsýnda duran birinin boþluðu büyüyordu gözlerinde
iki bi-renk maiyi karýþtýrýp beyaz bir düþ çiziyordun topraða belki kaybettiklerinden arta kalanlarla belki belki hiçbir þeydi ellerin gibi bu beyaz düþlerin..
ölüler sýralanmýþtý çürümüþ yaprak kokan ölüler ve ben aðlýyordum sadece tenine kýzýl çitlembik dalý deðmiþ ölüye..
çalýlarýn arasýnda bir kýzýl çitlembik dalýydý duruþun..
16/12/2011 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.