Seyrine gül yüzün doyamadýðým
Alamam kendimi özlemim sende
Sürmeye elimi kýyamadýðým
Affeyle nazarým gözlerim sende
Gece ile gündüz anda yok deðil
Her an gözümdesin aþka çok deðil
Bin yýl görsem gönlüm sana tok deðil
Affeyle nazarým gözlerim sende
Gönüldür su çeker dipsiz kuyudan
Çýkrýksýz göz pýnar ipsiz duyudan
Rüyâ mýsýn gözü gönlü uyutan
Affeyle nazarým gözlerim sende
Gözler gönlün aynasýdýr sýrsýzdýr
Çalar kâlbi elsiz dilsiz hýrsýzdýr
Murad-ý þem semada ay-yýldýzdýr
Affeyle nazarým gözlerim sende
Sýratýn altýna ateþ yakmýþlar
Nalýný kýr atýn kâlbe çakmýþlar
Seveni nâr ile dara çekmiþler
Affeyle nazarým gözlerim sende
Baðlasan da gönlüm sana sal demem
Aðlasam da bu nasýl aþk hâl demem
Gel de demem git de demem kal demem
Affeyle nazarým gözlerim sende
Gez göz derken canlar yakan izleri
Aþkla derin kâlbe akan göz feri
Ne mükemmel yapmýþ yapan gözleri
Affeyle nazarým gözlerim sende
Gökte uçan kuþun gölgesi yerde
Gölgesi yâr ise güneþi nerde
Bulutun ardýndan açýlan perde
Affeyle nazarým gözlerim sende
Özlem çöl sýcaðý akýyor yaþlar
Kum ufak eriyor bak daðlar taþlar
Bakýþýn dört mevsim kâlbimde kýþlar
Affeyle nazarým gözlerim sende
Aktaþ’ýn gönlünü gözde süzersin
Ateþinde inci boncuk dizersin
Tomurcuk gül yüzün güzde gezersin
Affeyle nazarým gözlerim sende..
Þaban AKTAÞ
16.12.2011
(agss)