Hasretin küllerinden yalnýzlýk doðuyorken, Bilmem ki; aþk kervaný hangi diyardan gelir. O füsunlu çehresi neþeyi boðuyorken, Sevdanýn karþýsýnda, sükût ikrardan gelir.
Edeb gerek bir kalbin kapýsýndan girmeye, Layýk mýdýr yüreðim gönlüne yüz sürmeye, Dayanýr mý gözlerim suretini görmeye. Çehresi þems gibidir, yoklukta vardan gelir…
Beklerken sabýr ile aktan süzüp siyahý, Gam tutkunu gönlümün efkâra olmaz ah’ý Ey nefsim diz çök hemen artýk anla bu râh’ý Ömrümüze her belâ çok þükür Yârdan gelir…
Sükût düþer payýma kelâmlarýn dilinden, Bülbül bizâr olur mu bir gün gelir gülünden, Dert bâdesi içerken yudum yudum elinden, Ruhumu saran sükûn gül-i nazardan gelir…
Tebessüm dert verirken derdi aþk olan câna, Gurbet eller neylesin yurdu yâr olan câna, Aðyarlýk zindanýnda namý mert olan câna, Vurulan her kelepçe hüsn-ü nigârdan gelir…
Bizi korkutmaz ölüm cândan gayrý nemiz var. Adý aþktýr buyrulan kutlu bahanemiz var. Yandýkça abâd olan þeyda bir sinemiz var. Dilimize her kelâm hicran-ý nardan gelir…
Ansýzýn çekilirken öteler diyarýna, Bizden de hoþ bir seda kalýr belki yarýna, Kavuþurken ruhumuz ebedi dildârýna, Duyduðumuz son nevâ elhak mezardan gelir…
Yusuf MESCÝOÐLU. Onbeþaralýkikibinonbir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.