Eyyy insan sözüm sana
aç gözlerini bir bak etrafýna.
ne zavallý//
ne garip//
ne aç//
ne yoksul//
ne yetim//
ne çaresiz insanlar var.
Eyyy insan sözüm sana
kaldýr koy elini yüreðinin sesini bir dinle
bir ses ver duyulanlara
kulak ardý etme
gelme yetimin üzerine
indir o elini koy o güzel elbisenin içine bak
insaným diyorsun
ne güzel elbiseler giymisin bari ver elbisenin hakýný
Eyyy insan sözüm sana
sen anlamazsýn gerki
ne açtan nede toktan.
gördün elleri nasýrlý yüzü gözü kir içinde
elbiseleri yýtrýk ayaðýnda yok papuç
aþalayýp duruyorsun.
o da insan//
kaderine yazýlmýþsa yoksulluk.
Eyyy insan sözüm sana
hiç hakkýn yok
senin ne dövmeye nede azarlamaya.
gelme hiç görmezlikte
düþüp kalkmayan bir
Allah //týr//.yoktur ondan büyük
bugün bana yarýn sana
uçma yükseklerde düþersin bir gün.
Eyyy insan sözüm sana//
kaldýr baþýný bak etrafýna
bu dünya yalan
bak neler
neler oluyor.
her gün bir aç bir yetim bir zavallý bir çaresiz ölüyor
sahipsiz mezarlara bir uðrada gör ne bir gül nede bir çiçek
nede bir isim var yok böyle bir acýmasýzca davranýþ
insaným diyorsun.
hadi be yürü git//
sen bir hiçsin//
bu zavallýnýn yanýnda benim gözümde
ne kadarda ben büyük bir insaným desende.
Eyy insan sözüm sana//...
biz ne elbiseler gördük içinde adam bile yok
biz ne adamlar gördük üzerinde elbise bile yok (mevlana)...
Hüseyin YANMAZ
16/12/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.